Zamiokulkas kwiat Zamia – podlewanie, rozmnażanie, przesadzanie, pielęgnacja, choroby

Zamiokulkas zamiolistny to niezwykle łatwa w uprawie roślina z rodziny araceae, występująca naturalnie na terenie Afryki. W drugiej połowie lat 90-tych rozpoczęła się jej masowa uprawa na terenie Europy. Zamiokulkas pojawił się w wielu domach i zyskał popularność również wśród osób, które nie czują się specjalistami z zakresu pielęgnacji roślin.

Kilka słów niezwykłej roślinie - zamiokulkas zamiolistny

Nazwa tej ciekawej rośliny pochodzi od słowa zamia oznaczającego rodzaj sagowców, których wygląd bardzo przypomina zamiokulkasa. Obie rośliny zachwycają przepięknymi liśćmi. To właśnie ta niepozorna część rośliny jest odpowiedzialna za jej niezwykłą zdolność przetrwania. Jakie walory wyróżniają tę roślinę? Oto kilka najważniejszych kwestii:

• w mięsistych, ciemnozielonych liściach tej rośliny gromadzi się woda. Dzięki temu pielęgnacja zamiokulkasa nie sprawi żadnych problemów. W dodatku jest to roślina wieloletnia i wiecznie zielona;

• w naturalnych warunkach porasta między innymi niżowe lasy Afryki. Z tego względu również niedostatek światła nie jest przeszkodą dla jej prawidłowego wzrostu;

• nie jest konieczne także szczególne nawożenie. W Afryce rośliny te porastają bowiem nawet piaszczyste i kamieniste gleby. W związku z tym zamiokulkas jako zieleń domowa sprawdza się idealnie również w przypadku, gdy domownicy nie mają zbyt wiele czas na pielęgnację roślin;

• kwiaty zamiokulkasa zamiolistnego należą do typu kolbowatego. Rozkwitają na pędach niewielkiej długości. Dojrzałe kwiatostany zamieniają się owocostany pełne jagód o jasnym, niemal białym zabarwieniu. Niestety, w warunkach domowych kwiaty zamiokulkasa zamiolistnego pojawiają się niezwykle rzadko. Kwitnienie może wystąpić, gdy warunki wzrostu są takie same lub znacznie zbliżone do tych naturalnych;

• wyróżnić można kilka odmian tej rośliny. Do najpopularniejszych należą zamioculcas zamiifolia Raven oraz zamioculcas zamiifolia Zenzi. Raven wyróżnia się niesamowitym zabarwieniem. Jego liście są tak ciemne, że niemal czarne. Z kolei odmiana Zenzi jest osiąga niewielkie rozmiary i jej pędy są zwarte, stąd odznacza się ciekawą estetyką.

• warto również wiedzieć, że roślina ta może osiągnąć nawet 100 cm wysokości. Jednocześnie, jej wzrost jest powolny, stąd nie trzeba obawiać się, że wystąpi konieczność częstego przesadzania.

Jak często podlewać zamiokulkasa? Kilka zasad

Roślina ta jest biologicznie przystosowana do warunków panujących na afrykańskich sawannach. Podlewanie zamiokulkasa zamiolistnego powinno być więc bardzo oszczędne. Potrafi przetrwać bez dostępu do wody nawet przez dwa tygodnie. Niewskazane jest natomiast nadmierne podlewanie, które w przypadku tego okazu może zakończyć się obumarciem. Kiedy więc podlewać tak zwany kwiat Zamio? Dopiero w momencie, gdy ziemia jest sucha i roślina rzeczywiście potrzebuje odrobiny wilgoci.

Istotne znaczenie ma także wiek rośliny oraz stan w jakim aktualnie się znajduje. W czasie, gdy roślina intensywnie wzrasta (np. w okresie wiosenno-letnim) należy pamiętać o regularnym podlewaniu. Z kolei w czasie tak zwanego uśpienia roślin, a więc w okresie jesienno-zimowym warto w sposób naturalny ograniczyć podlewanie. W przypadku wyjazdów, gdy roślina zostanie pozostawiona bez wody, wystarczy wznowić podlewanie, by zaobserwować szybką poprawę. Do podlewania należy wykorzystywać wodę odstaną. Nawadniać powinno się wyłącznie podłoże. Nie zaleca się spryskiwania liści zamiokulkasa wodą.

Jak uprawiać zamiokulkasa zamiolistnego?

Pomimo, że roślina ta jest niezwykle łatwa w pielęgnacji, prawidłowa uprawa zamiokulkasa zamiolistnego wymaga spełnienia pewnych warunków. Dobrze pielęgnowana roślina odwdzięczy się przepięknymi liśćmi o błyszczącej, ciemnozielonej skórce. Znajdziesz tu kilka zasad pielęgnacji zamiokulkasa, które na pewno okażą się przydatne w praktyce:

• ziemia - jaka ziemia służy zamiokulkasowi? Zaleca się zastosowanie ziemi o optymalnym, niezbyt kwaśnym i nie przesadnie zasadowym pH. Biorąc pod uwagę naturalne warunki wzrostu rośliny, wskazany jest dodatek piasku i żwiru. Dno doniczki należy wyłożyć dwu centymetrową warstwą kamyczków, co ułatwi odpowiedni drenaż wody. Same otwory w dnie mogą nie być wystarczające, ponieważ ziemia i piasek mogą zalepić otwory i tym samym utrudnić odprowadzanie wilgoci. W ten sposób może dość do przesadnego zawilgocenia ziemi i gnicia korzeni.

• przesadzanie - zamiokulkas powinien być uprawiany w doniczkach dość szerokich, lecz niskich. Na etapie wzmożonego wzrostu, gdy rośliny są jeszcze młode, można przesadzać je co rok. Natomiast w późniejszym czasie przesadzanie zamiokulkasa powinno odbywać się maksymalnie co dwa, trzy lata. Przede wszystkim, donicę należy zmienić w momencie, gdy korzenie rośliny już się w niej nie mieszczą. Z kolei rozmnażanie tej rośliny może być utrudnione, ze względu na ograniczony dostęp do nasion. Celem uzyskania sadzonek należy rozdzielić kłącza lub odciąć liście w okolicach nasady. Tak przygotowane sadzonki należy umieścić w doniczce z podłożem wykonanym z torfu, piasku i szkła wulkanicznego. Wskazane jest zastosowanie odżywek ukorzeniających. Sadzonki należy przechowywać w temperaturze pokojowej.

• stanowisko - zamiokulkas powinien być uprawiany na stanowisku częściowo zacienionym. Temperatura nie powinna być niższa niż 18 °C i wyższa niż 25 °C. Zimą nie można dopuszczać do wychłodzenia, ponieważ niskie temperatury sprzyjają utracie liści. Skrajne wychłodzenie może doprowadzić nawet do obumarcia rośliny.

• żółte liście - zamiokulkas jest relatywnie odporny na działanie szkodników, lecz nie oznacza to, że choroby zupełnie omijają tę roślinę. Gdy zamiokulkas żółknie można podejrzewać atak przędziorków. Aby uniknąć takiej sytuacji należy dbać o optymalne temperatury, nieprzekraczające 25 °C. Konieczne jest także zbilansowane nawilżenie powietrza. Suchość powietrza może zwiększyć podatność rośliny na atak szkodników. Kiedy ta szkodliwa aktywność już jest widoczna należy skorzystać z dedykowanych środków bójczych.

Czy zamiokulkas jest trujący?

Wiele osób zastanawia się czy zamiokulkas jest trujący. Rzeczywiście, jedną z substancji występującej w liściach tej rośliny jest szczawian wapnia. Jednakże, poziom zawartości tej substancji toksycznej jest uznawany za niski, dlatego do zatrucia mogłoby dojść wyłącznie w sytuacji dużego spożycia liści. Do takich zajść dochodzi bardzo rzadko, między innymi ze względu na gorzki smak rośliny. Dzieci chcące „spróbować” jak smakuje roślina szybko się zniechęcają. W przypadku zwierząt domowych prawdopodobnie taka próba skończy się podobnie. Poziom skutków działania toksycznych substancji jest w dużej mierze uzależniony od wagi osoby lub zwierzęcia spożywającego roślinę.

Gdy chodzi o małe dzieci i niewielkie zwierzęta domowe nie warto lekceważyć zagrożenia. Choć toksyczność zamiokulkasa plasuje się na niskim poziomie, powinno się tę roślinę uprawiać w miejscu niedostępnym dla dzieci i zwierząt domowych. Jakie są skutki zatrucia po spożyciu liści tej rośliny? Może pojawić się:

• zaczerwienienie, podrażnienie i obrzęk śluzówki oraz skóry - w takim wypadku skórę, oczy i usta należy przemyć dokładnie czystą wodą. Jeśli objawy nie ustępują, konieczna jest wizyta u specjalisty. Zależnie od miejsca występowania objawów, jest to okulista, dermatolog czy też lekarz pierwszego kontaktu;

• problemy natury gastrycznej - pojawiają się po spożyciu dużej ilości liści. Objawiają się mdłościami, problemami z połykaniem, bólem brzucha, w skrajnych przypadkach wymiotami. Jeśli dojdzie do połknięcia liści zamiokulkasa należy spożyć dużą ilość wody. Odradza się natomiast spożycie tłustych napojów i posiłków. Tłuszcz sprzyja wchłanianiu i tym samym intensyfikuje działanie szczawianu wapnia. Tymczasem konieczne jest oczyszczenie organizmu z toksycznej substancji.

• uszkodzenie nerek - należy do rzadkości. Może wystąpić po spożyciu naprawdę dużych ilości. W sytuacji takiego zdarzenia należy skontaktować się z lekarzem, celem zapobiegania dalekosiężnym skutkom.
  (źródło:www.twojogrodek.pl)

Podsumowując, zamioculcas zamiifolia to kolejna egzotyczna roślina domowa, która przepięknie prezentuje się w europejskich wnętrzach już od kilkudziesięciu lat. Obecnie, ciemne liście rośliny doskonale skomponują się w zestawieniu z aranżacjami industrialnymi, mid-century modern, nowoczesnymi. Według niektórych doniesień zamiokulkas wykazuje działanie oczyszczające powietrze i uspokajające. Roślina ta nocą pochłania dwutlenek węgla i wytwarza życiodajny tlen.